Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις – λευτεριά στ@ς συλληφθέντες/συλληφθείσες

Με μια καταδρομικού τύπου επιχείρηση τα ξημερώματα 12 Μαρτίου η κυβέρνηση Σύριζα, με την βοήθεια κάθε είδους αστυνομικής δύναμης, προχώρησε στην εκκένωση τριών καταλήψεων, της Ματρόζου 45 στο Κουκάκι, της Ζαίμη 11 και GARE στην Αθήνα. Στην κατάληψη Ματρόζου, μετά απο χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης η αστυνομία προχώρησε σε συλλήψεις δώδεκα συντρόφων/φισσών, που τους ασκήθηκε σωματική βία σύμφωνα με προσωπικές τους καταθέσεις.

Η κυβέρνηση μας έχει χορτάσει καταστολή, έχοντας πλέον το ρεκόρ των περισσότερων εκκενώσεων καταλήψεων από οποιαδήποτε άλλη και όλα δείχνουν πως έπεται και συνέχεια. Δεν μας εκπλήσσει αυτό το γεγονός, το ξεκαθάρισαν εξάλλου από την αρχή πως “το κράτος έχει συνέχεια”.

Μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η χρονική στιγμή, αφού οι εκκενώσεις πραγματοποιήθηκαν αμέσως μετά την μαζική παμβαλκανική πορεία αλληλεγγύης στην Libertatia στη Θεσσαλονίκη αλλά και μόλις μια βδομάδα μετά την επιτυχημένη έκβαση της υπόθεσης Γιαγτζόγλου. Παράλληλα, έρχεται αμέσως μετά τις συλλήψεις των φασιστών ΑΜΕ σε μια επαναφορά της θεωρίας των 2 άκρων και προσπάθειας να ταυτιστεί ο α/α χώρος με τους υπόδικους φασίστες. Οι καταλήψεις και η καταστολή εναντίον τους χρησιμοποιούνται και για media-κου τύπου παιχνίδια για να χαϊδεύουν αυτιά ψηφοφόρων και να αποκρούουν τα πυρά της αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση επιδίδεται σε ενέργειες πάταξης της δήθεν ανομίας των Εξαρχείων την ίδια στιγμή που τα συστημικά κανάλια τρομοκρατούν με σενάρια για τάχα οργανωμένες ενέργειες αποσταθεροποίησης της χώρας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι φασίστες δράττονται της ευκαιρίας για να πραγματοποιήσουν μια δεύτερη (ξανά αποτυχημένη) εμπρηστική απόπειρα στην κατάληψη της Παναιτωλίου 21, η οποία αποτελεί μέρος της κοινότητας καταλήψεων στο Κουκάκι. Κινήσεις που αποδεικνύουν για μια ακόμη φορά το χιλιοειπωμένο πια ‘ΜΠΑΤΣΟΙ- ΤΙΒΙ -ΝΕΟΝΑΖΙ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ’.

  • Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και σε όσες/ους αντιστέκονται
  • Λευτεριά στ@ς συλληφθέντες/συλληφθείσες
  • Όλοι/ες στην αντεθνική πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και τις κοινότητες αγώνα στις 17/3 στο θησείο.
  • Οι καταλήψεις αποτελούν ανάχωμα στη βαρβαρότητα
  • Ούτε βήμα πίσω
  • όλα μας ανήκουν γιατί όλα είναι κλεμμένα, κατάληψη σε βίλες κι εγκαταλελειμμένα

Common Grounds

Πολύγλωσση Βιβλιοθήκη στην κατάληψη Δερβενίων 56

Η μόρφωση και η πληροφόρηση, στο καπιταλιστικό οικοδόμημα που ζούμε, ελέγχονται από κρατικές και εμπορευματικές δομές. Έτσι επιβάλλονται και αναπαράγονται οι κυρίαρχες αφηγήσεις και αντιλήψεις, εμποδίζεται η ανάπτυξη αυτόνομης και κριτικής σκέψης, και ενισχύονται οι ταξικοί/φυλετικοί διαχωρισμοί. Με βάση αυτήν την ανάγνωση, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε ένα εγχείρημα πολύγλωσσης βιβλιοθήκης στην κατάληψη Δερβενίων 56, ώστε μέσα από την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών να δημιουργήσουμε ένα τόπο συνάντησης, αυτομόρφωσης και ζύμωσης.

Η δομή αυτή εντάσσεται στη συνολικότερη στόχευση του εγχειρήματος της Δερβενίων 56, η οποία είναι, μεταξύ άλλων, το χτίσιμο σχέσεων μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, επιδιώκοντας να ξεπεράσουμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται και να βρούμε κοινούς στόχους και τρόπους συνύπαρξης. Η προσπάθεια αυτή ξεκινά για εμάς από την αλληλεγγύη, με βάση τη διαπίστωση ότι η καταπίεση και η εκμετάλλευση μας αφορά όλους και όλες ακόμα και όταν δεν βιώνουμε τις συνέπειες με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, ενάντια σε φιλανθρωπικές ή πατερναλιστικές λογικές, αρχικός στόχος του εγχειρήματος είναι η συνδιαμόρφωση ενός χώρου ανοιχτού και προσβάσιμου, τόσο για όσες περνάνε την καθημερινότητα τους σε στρατόπεδα «φιλοξενίας» ή καταλήψεις στέγης, όσο και για αυτούς που ζουν στοιβαγμένοι/ες σε διαμερίσματα και κυκλοφορούν με φόβο στους δρόμους. Eπιδίωξή μας είναι η απεύθυνση του εγχειρήματος σε γυναίκες, παιδιά και εφήβους και άτομα που βιώνουν μια αναβαθμισμένη καταπίεση λόγω των έμφυλων και ηλικιακών διαχωρισμών που μπορεί να επικρατούν στο περιβάλλον τους, που συχνά εντείνονται σε συνθήκες καταπίεσης και αποκλεισμού.

Παράλληλα, βλέπουμε το εγχείρημα σαν ένα ακόμα βήμα για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Για να χαλαρώσουμε με ένα καλό βιβλίο, να μοιραστούμε τις σκέψεις μας με άλλες και με άλλους, να καλλιεργήσουμε την κριτική σκέψη και το διάλογο. Για να προσπαθήσουμε να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες και επιθυμίες, αυτοοργανωμένα, αντιεμπορευματικά και αντιϊεραρχικά.

Στα πλαίσια του εγχειρήματος βιβλιοθήκης θέλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα που αφορούν την αντιμεταναστευτική διαχείριση και τους αγώνες όσων καταπιέζονται από αυτή, συγκεντρώνοντας και διαθέτοντας υλικό γύρω από αυτές τις θεματικές σε όσο το δυνατόν περισσότερες γλώσσες. Θα θέλαμε οι μετανάστες/ριες να μπορούν να έχουν άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες και αναλύσεις που αφορούν άμεσα τις συνθήκες που βιώνουν και τις αιτίες τους, αλλά και στην ιστορία των μεταναστευτικών αγώνων εδώ και σε άλλες χώρες. Επιδιώκοντας να διευκολύνουμε τη διασύνδεση των αγώνων και να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη τους, συγκεντρώνουμε επίσης ξενόγλωσσο και μεταφρασμένο υλικό από εγχειρήματα και ομάδες τόσο του α/α χώρου όσο και του ευρύτερου ανταγωνιστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος, που δεν περιορίζεται μόνο στο ζήτημα των μεταναστευτικών αγώνων, αλλά θα βοηθούσε άτομα που δεν διαβάζουν ελληνικά να ενημερωθούν για αγώνες και εγχειρήματα.

Απευθυνόμαστε σε συλλογικότητες και σε άτομα που θα ήθελαν να στηρίξουν το εγχείρημα για την προσφορά υλικού που αναγράφεται στην παρακάτω λίστα ενδιαφέροντος. Για επικοινωνία με την ομάδα βιβλιοθήκης μπορείτε να απευθυνθείτε στο d56library@espiv.net και κάθε Σάββατο 3-6 στην κατάληψη Δερβενίων 56.

Λίστα ενδιαφέροντος

Γλώσσες: αραβικά, φαρσί, νταρί, παχτό, ουρντού, κουρδικά, χίντι, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά (χωρίς να αποκλείονται άλλες γλώσσες)

– Λογοτεχνία
– Βιβλία για παιδιά και εφήβους
– Βιβλία εκμάθησης γλωσσών
– Λεξικά
– Εκδόσεις σχετικά με τη μετανάστευση, τους αγώνες μεταναστών, την (δια)κρατική αντιμεταναστευτική διαχείριση, κ.ά. (και ελληνικά)
– Εκδόσεις σχετικά με κινηματικούς και λαϊκούς αγώνες από διάφορα μέρη του κόσμου (και ελληνικά)
– Κινηματικές εκδόσεις και μπροσούρες (και ελληνικά)
– Εκδόσεις πολιτικού και ιστορικού ενδιαφέροντος, βασικά πολιτικά κείμενα (και ελληνικά)

Αλληλεγγύη στους-ις αγωνιζόμενους-ες μετανάστες-ριες της κατάληψης των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη

Από τα τέλη Οκτωβρίου η επιβεβλεμένη συνθήκη αορατοποίησης των μεταναστών/ριών στο νησί της  Μυτιλήνης έσπασε από τους ίδιους/ες αλλά και αλληλέγγυους/ες σε κεντρική πλατεία του νησιού. Ενός νησιού που αριθμεί τουλάχιστον 9000 μετανάστες με τους 7000 από αυτούς να βρίσκονται περιφρουρούμενοι στο στρατόπεδο της Μόριας. Εγκαταλείποντας το camp διεκδίκησαν τη δημόσια παρουσία τους κατασκηνώνοντας στην πλατεία Σαπφούς εγείροντας αντιδράσεις από όλο το συντηρητικό φάσμα της κοινωνίας του νησιού, από φασίστες, δηλωμένους ή μη, από τις επίσημες αρχές του (βλ. αντιδράσεις δημάρχου και αντιδημάρχου), από επιχειρηματίες που κοστολογούν τα κέρδη τους περισσότερο από τα αίτηματα τόσων ανθρώπων, γνωρίζοντας καταστολή από την αστυνομία και αδιαφορία από τις μέχρι τότε φιλάνθρωπες ΜΚΟ.

Σε συνέχεια αυτού του αγώνα, που διακόπηκε τεχνηέντως από αστυνομικές δυνάμεις με στόχο την «εκκαθάριση» της πλατείας μετανάστες και αλληλέγγυοι όχι μόνο δεν κάμφθηκαν αλλά αναβάθμισαν τα μέσα του αγώνα τους καταλαμβάνοντας τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν σε αυτό ή κανένα camp όπως  της Μόριας, και διεκδικώντας τον «απεγκλωβισμό τους» από το νησί, την άμεση εξέταση των χαρτιών τους καθώς και την άμεση απελευθέρωσή του HESAM SHAERI HESARI– φυλακισμένο μέλος των αγωνιζόμενων μεταναστών της πλατείας, παραμένοντας ενωμένοι/ες παρά τη διασπαστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για σπάσιμο της κατάληψης παραχωρώντας επιλεκτικά χαρτιά και υποσχέσεις σε κάποιους και όχι όλους από αυτούς/ές. [https://athens.indymedia.org/post/1580643/]

Εμείς από τη μεριά μας αντιλαμβανόμαστε την κίνηση αυτή ως μια κίνηση απολύτως αυτονόητη με το συλλογικό πρόσημο που της αρμόζει ενάντια στις συνθήκες εξαθλίωσης που ολόκληρα πληθυσμιακά κομμάτια καλούνται να ζήσουν. Διεκδικώντας την ελεύθερη μετακίνησή τους ως άνθρωποι και όχι ως εμπορεύματα, αποφασίζοντας οι ίδιοι τον τόπο και τον τρόπο της ζωής τους, μέσα σε ένα χωροταξικό σκηνικό πολέμου και βίαιης καταστολής που έχει προκληθεί από ενδοαστικές συγκρούσεις και ανακατατάξεις πάνω στη γεωπολιτική σκακιέραοι άνθρωποι αυτοί αντιστέκονται στις θανατοπολιτικές που σκορπάνε απλόχερα  τα κράτη και οι στρατοί τους.

Το βλέπουμε ως μια κίνηση συνέχειας που συνομιλεί με προηγούμενους μεταναστευτικούς αγώνες που έχουν ξεσπάσει στο νησί αυτό αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, σχηματίζοντας ένα σκηνικό αντίστασης από τη μεριά των καταπιεσμένων μαζί με τους 35 φυλακισμένους μετανάστες της Μόριας από τον Ιούλιο του ‘17, που συλλήφθηκαν αδιακρίτως για εξέγερση και εμπρησμό σε εγκαταστάσεις του κέντρου κράτησης και εξοπλισμού της Frontex, στους ανήλικους ασυνόδευους μετανάστες που τα ξημερώματα της Δευτέρας (21/11) , ισοπέδωσαν ό,τι τους υπενθύμιζε την συνθήκη υποτίμησης που βιώνουν, στους 8 κατηγορούμενους της Πέτρου Ράλλη που δικάζονται λίγο μετά τα Χριστούγεννα επειδή για άλλη μια φορά ρωτούσαν για την αποφυλάκισή τους τον προηγούμενο Μάη.

Ας καταλάβουν λοιπόν όλοι: Δεν θα είναι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία φορά που η «ομαλότητα» αυτού του τόπου διαταράσσεται. Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει τίποτα ομαλό, τίποτα ανεκτό, τίποτα δικαιολογήσιμο στον εγκλεισμό ανθρώπων σε νησιά- φυλακές, που τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτά από τα οποία πάλεψαν να ξεφύγουν. Γιατί πάντα θα υπάρχουν αυτοί κι αυτές που θα διαλέγουν την αντίσταση. Θα αμφισβητούν τη συναίνεση σε ένα σύστημα που τους ορίζει, θα ανάβουν φωτιά πάνω στα συντρίμμια ενός κόσμου που τους είπε ότι δε τους χωράει.

Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους καταληψίες και προσυπογράφουμε: Ο μόνος δρόμος για την ελευθερία περνάει από τους αγώνες που δίνουμε εμείς για τους εαυτούς μας, με συντρόφους/ισσες μας τους υπόλοιπους καταπιεσμένους/ες αυτού του κόσμου, πέρα από φορεμένους διαχωρισμούς έθνους, φύλου, φυλής, για έναν κόσμοχωρίς εξουσία, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης, που το αυτονόητο θα γυρίσει στο νόημά του και τον κόσμο μας θα τον φτιάχνουμε μαζί.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 8 ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΥΣ 35 ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ (7/2017)

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 

Συνέλευση για τη Διάχυση των Μεταναστευτικών Αγώνων

refsc@espiv.net
dervenion56.espivblogs.net

 

 

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2017

ο αγώνας των 35 μεταναστών από την Λέσβο συνεχίζεται – το κράτος δείχνει τα δόντια του

Την Δευτέρα 17-07-2017 στο κέντρο κράτησης της Μόριας ξεκίνησαν διαμαρτυρίες από μερίδα μεταναστών/ριών, κυρίως αφρικανικής καταγωγής, λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων για την εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους, αλλά και για τις κάκιστες συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσαν. Στις 18 Ιουλίου, μετά από συμβολικό αποκλεισμό δρόμου έξω από τα γραφεία της ευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου (EASO), δέχθηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ που προσπάθησαν να τους/τις απομακρύνουν κυνηγώντας τους/τις στο εσωτερικό του κέντρου και κάνοντας χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Από μέρους τους, οι μετανάστες/ριες απάντησαν στην επίθεση που δέχθηκαν. Μετά την ολοκλήρωση των συγκρούσεων οι αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν την είσοδο στο κέντρο κράτησης και πραγματοποίησαν επιχείρηση “σκούπα” στο εσωτερικό. Οι μετανάστες/ριες που είχαν εγκλωβιστεί δέχθηκαν την μανία των ΜΑΤ που εισέβαλαν ακόμα και στο εσωτερικό των κοντέινερ ξυλοκοπώντας αδιακρίτως όποιους/ες έβρισκαν μπροστά τους και συλλαμβάνοντας εν τέλει 35 άτομα στο σωρό, με μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματος, αφού είχαν στοχοποιηθεί αφρικανοί μετανάστες. Από τα 35 τελικά τα 30 άτομα προφυλακίστηκαν ενώ σε όλους απαγγέλθηκαν διάφορες κατηγορίες.

Στις 13/12/17 δικάζεται η αίτηση αναστολής της προσωρινής κράτησής τους.

Η καταστολή που δέχονται οι μετανάστες/ριες, όχι μόνο με τον εγκλεισμό τους αλλά και με κάθε είδους βία, ψυχολογική και σωματική είναι συνεχόμενη και ενδεικτική της πολιτικής της Ε.Ε. Πολιτική  την οποία ακολουθεί αδιαμαρτύρητα και η κυβέρνηση Συριζα-Ανελ παρά το ανθρωπιστικό προσωπείο που πασχίζει να διατηρήσει και η οποία προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε φωνή αντίστασης των ίδιων αλλά και των αλληλέγγυων που τους στηρίζουν. Εκτός από τους 35 Αφρικανούς μετανάστες της Μόριας (στους οποίους έκτοτε έχουν προστεθεί ακόμα δύο άτομα που συνελήφθησαν αργότερα), την εκδίκασή τους μέσα στο επόμενο διάστημα για  «στάση κρατουμένου», «επικίνδυνη σωματική βλάβη» και «οπλοφορία» περιμένουν και άλλοι 8 μετανάστες που διαμαρτυρήθηκαν χτυπώντας τα κάγκελα του κελιού τους στις φυλακές της Πέτρου Ράλλη.

Η μετανάστευση ξεκινάει πάντα από την εξυπηρέτηση καπιταλιστικών συμφερόντων. Σύγχρονα παραδείγματα ο πόλεμος στη Συρία και οι συρράξεις στην Αφρική. Όλα τα παραπάνω είναι ευκαιρίες για το κεφάλαιο, τόσο με την πώληση όπλων, όσο και με την μετά “ανοικοδόμηση” των κοινωνιών, την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων κάθε περιοχής κλπ. Υποκριτικά οι δυτικοί εξουσιαστές κάνουν πως αγνοούν αυτήν την συνθήκη, θεωρούν πρόβλημα τους μετανάστες/ριες που φθάνουν στην Ευρώπη για να ξεφύγουν από τα προηγούμενα και στοιβάζουν ανθρώπους σε μάντρες όπως η Μόρια. Όταν λοιπόν οι τελευταίοι εξεγείρονται για τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού, όπως επίσης και για τις νομικές διαδικασίες που το ίδιο το κράτος επιβάλλει αλλά δεν τηρεί, η απάντηση είναι ξύλο και φυλακές.

  •  Άμεση απελευθέρωση των 30 κρατούμενων μεταναστών
  •  Απόσυρση όλων των κατηγοριών
  •  Κανένα κέντρο κράτησης ποτέ και πουθενά
  •  Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση για όλους/ες
  •  Αλληλεγγύη στους-ις αγωνιζόμενους-ες μετανάστες-ριες της κατάληψης των γραφείων ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη.