Αλληλεγγύη στους-ις αγωνιζόμενους-ες μετανάστες-ριες της κατάληψης των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη

Από τα τέλη Οκτωβρίου η επιβεβλεμένη συνθήκη αορατοποίησης των μεταναστών/ριών στο νησί της  Μυτιλήνης έσπασε από τους ίδιους/ες αλλά και αλληλέγγυους/ες σε κεντρική πλατεία του νησιού. Ενός νησιού που αριθμεί τουλάχιστον 9000 μετανάστες με τους 7000 από αυτούς να βρίσκονται περιφρουρούμενοι στο στρατόπεδο της Μόριας. Εγκαταλείποντας το camp διεκδίκησαν τη δημόσια παρουσία τους κατασκηνώνοντας στην πλατεία Σαπφούς εγείροντας αντιδράσεις από όλο το συντηρητικό φάσμα της κοινωνίας του νησιού, από φασίστες, δηλωμένους ή μη, από τις επίσημες αρχές του (βλ. αντιδράσεις δημάρχου και αντιδημάρχου), από επιχειρηματίες που κοστολογούν τα κέρδη τους περισσότερο από τα αίτηματα τόσων ανθρώπων, γνωρίζοντας καταστολή από την αστυνομία και αδιαφορία από τις μέχρι τότε φιλάνθρωπες ΜΚΟ.

Σε συνέχεια αυτού του αγώνα, που διακόπηκε τεχνηέντως από αστυνομικές δυνάμεις με στόχο την «εκκαθάριση» της πλατείας μετανάστες και αλληλέγγυοι όχι μόνο δεν κάμφθηκαν αλλά αναβάθμισαν τα μέσα του αγώνα τους καταλαμβάνοντας τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να επιστρέψουν σε αυτό ή κανένα camp όπως  της Μόριας, και διεκδικώντας τον «απεγκλωβισμό τους» από το νησί, την άμεση εξέταση των χαρτιών τους καθώς και την άμεση απελευθέρωσή του HESAM SHAERI HESARI– φυλακισμένο μέλος των αγωνιζόμενων μεταναστών της πλατείας, παραμένοντας ενωμένοι/ες παρά τη διασπαστική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για σπάσιμο της κατάληψης παραχωρώντας επιλεκτικά χαρτιά και υποσχέσεις σε κάποιους και όχι όλους από αυτούς/ές. [https://athens.indymedia.org/post/1580643/]

Εμείς από τη μεριά μας αντιλαμβανόμαστε την κίνηση αυτή ως μια κίνηση απολύτως αυτονόητη με το συλλογικό πρόσημο που της αρμόζει ενάντια στις συνθήκες εξαθλίωσης που ολόκληρα πληθυσμιακά κομμάτια καλούνται να ζήσουν. Διεκδικώντας την ελεύθερη μετακίνησή τους ως άνθρωποι και όχι ως εμπορεύματα, αποφασίζοντας οι ίδιοι τον τόπο και τον τρόπο της ζωής τους, μέσα σε ένα χωροταξικό σκηνικό πολέμου και βίαιης καταστολής που έχει προκληθεί από ενδοαστικές συγκρούσεις και ανακατατάξεις πάνω στη γεωπολιτική σκακιέραοι άνθρωποι αυτοί αντιστέκονται στις θανατοπολιτικές που σκορπάνε απλόχερα  τα κράτη και οι στρατοί τους.

Το βλέπουμε ως μια κίνηση συνέχειας που συνομιλεί με προηγούμενους μεταναστευτικούς αγώνες που έχουν ξεσπάσει στο νησί αυτό αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, σχηματίζοντας ένα σκηνικό αντίστασης από τη μεριά των καταπιεσμένων μαζί με τους 35 φυλακισμένους μετανάστες της Μόριας από τον Ιούλιο του ‘17, που συλλήφθηκαν αδιακρίτως για εξέγερση και εμπρησμό σε εγκαταστάσεις του κέντρου κράτησης και εξοπλισμού της Frontex, στους ανήλικους ασυνόδευους μετανάστες που τα ξημερώματα της Δευτέρας (21/11) , ισοπέδωσαν ό,τι τους υπενθύμιζε την συνθήκη υποτίμησης που βιώνουν, στους 8 κατηγορούμενους της Πέτρου Ράλλη που δικάζονται λίγο μετά τα Χριστούγεννα επειδή για άλλη μια φορά ρωτούσαν για την αποφυλάκισή τους τον προηγούμενο Μάη.

Ας καταλάβουν λοιπόν όλοι: Δεν θα είναι ούτε η πρώτη, ούτε και η τελευταία φορά που η «ομαλότητα» αυτού του τόπου διαταράσσεται. Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει τίποτα ομαλό, τίποτα ανεκτό, τίποτα δικαιολογήσιμο στον εγκλεισμό ανθρώπων σε νησιά- φυλακές, που τους φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτά από τα οποία πάλεψαν να ξεφύγουν. Γιατί πάντα θα υπάρχουν αυτοί κι αυτές που θα διαλέγουν την αντίσταση. Θα αμφισβητούν τη συναίνεση σε ένα σύστημα που τους ορίζει, θα ανάβουν φωτιά πάνω στα συντρίμμια ενός κόσμου που τους είπε ότι δε τους χωράει.

Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους καταληψίες και προσυπογράφουμε: Ο μόνος δρόμος για την ελευθερία περνάει από τους αγώνες που δίνουμε εμείς για τους εαυτούς μας, με συντρόφους/ισσες μας τους υπόλοιπους καταπιεσμένους/ες αυτού του κόσμου, πέρα από φορεμένους διαχωρισμούς έθνους, φύλου, φυλής, για έναν κόσμοχωρίς εξουσία, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης, που το αυτονόητο θα γυρίσει στο νόημά του και τον κόσμο μας θα τον φτιάχνουμε μαζί.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗ ΜΥΤΙΛΗΝΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 8 ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΥΣ 35 ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ (7/2017)

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 

Συνέλευση για τη Διάχυση των Μεταναστευτικών Αγώνων

refsc@espiv.net
dervenion56.espivblogs.net

 

 

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2017

ο αγώνας των 35 μεταναστών από την Λέσβο συνεχίζεται – το κράτος δείχνει τα δόντια του

Την Δευτέρα 17-07-2017 στο κέντρο κράτησης της Μόριας ξεκίνησαν διαμαρτυρίες από μερίδα μεταναστών/ριών, κυρίως αφρικανικής καταγωγής, λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων για την εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους, αλλά και για τις κάκιστες συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσαν. Στις 18 Ιουλίου, μετά από συμβολικό αποκλεισμό δρόμου έξω από τα γραφεία της ευρωπαϊκής υπηρεσίας ασύλου (EASO), δέχθηκαν επίθεση από τα ΜΑΤ που προσπάθησαν να τους/τις απομακρύνουν κυνηγώντας τους/τις στο εσωτερικό του κέντρου και κάνοντας χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Από μέρους τους, οι μετανάστες/ριες απάντησαν στην επίθεση που δέχθηκαν. Μετά την ολοκλήρωση των συγκρούσεων οι αστυνομικές δυνάμεις απέκλεισαν την είσοδο στο κέντρο κράτησης και πραγματοποίησαν επιχείρηση “σκούπα” στο εσωτερικό. Οι μετανάστες/ριες που είχαν εγκλωβιστεί δέχθηκαν την μανία των ΜΑΤ που εισέβαλαν ακόμα και στο εσωτερικό των κοντέινερ ξυλοκοπώντας αδιακρίτως όποιους/ες έβρισκαν μπροστά τους και συλλαμβάνοντας εν τέλει 35 άτομα στο σωρό, με μοναδικό κριτήριο το χρώμα του δέρματος, αφού είχαν στοχοποιηθεί αφρικανοί μετανάστες. Από τα 35 τελικά τα 30 άτομα προφυλακίστηκαν ενώ σε όλους απαγγέλθηκαν διάφορες κατηγορίες.

Στις 13/12/17 δικάζεται η αίτηση αναστολής της προσωρινής κράτησής τους.

Η καταστολή που δέχονται οι μετανάστες/ριες, όχι μόνο με τον εγκλεισμό τους αλλά και με κάθε είδους βία, ψυχολογική και σωματική είναι συνεχόμενη και ενδεικτική της πολιτικής της Ε.Ε. Πολιτική  την οποία ακολουθεί αδιαμαρτύρητα και η κυβέρνηση Συριζα-Ανελ παρά το ανθρωπιστικό προσωπείο που πασχίζει να διατηρήσει και η οποία προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε φωνή αντίστασης των ίδιων αλλά και των αλληλέγγυων που τους στηρίζουν. Εκτός από τους 35 Αφρικανούς μετανάστες της Μόριας (στους οποίους έκτοτε έχουν προστεθεί ακόμα δύο άτομα που συνελήφθησαν αργότερα), την εκδίκασή τους μέσα στο επόμενο διάστημα για  «στάση κρατουμένου», «επικίνδυνη σωματική βλάβη» και «οπλοφορία» περιμένουν και άλλοι 8 μετανάστες που διαμαρτυρήθηκαν χτυπώντας τα κάγκελα του κελιού τους στις φυλακές της Πέτρου Ράλλη.

Η μετανάστευση ξεκινάει πάντα από την εξυπηρέτηση καπιταλιστικών συμφερόντων. Σύγχρονα παραδείγματα ο πόλεμος στη Συρία και οι συρράξεις στην Αφρική. Όλα τα παραπάνω είναι ευκαιρίες για το κεφάλαιο, τόσο με την πώληση όπλων, όσο και με την μετά “ανοικοδόμηση” των κοινωνιών, την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων κάθε περιοχής κλπ. Υποκριτικά οι δυτικοί εξουσιαστές κάνουν πως αγνοούν αυτήν την συνθήκη, θεωρούν πρόβλημα τους μετανάστες/ριες που φθάνουν στην Ευρώπη για να ξεφύγουν από τα προηγούμενα και στοιβάζουν ανθρώπους σε μάντρες όπως η Μόρια. Όταν λοιπόν οι τελευταίοι εξεγείρονται για τις άθλιες συνθήκες εγκλεισμού, όπως επίσης και για τις νομικές διαδικασίες που το ίδιο το κράτος επιβάλλει αλλά δεν τηρεί, η απάντηση είναι ξύλο και φυλακές.

  •  Άμεση απελευθέρωση των 30 κρατούμενων μεταναστών
  •  Απόσυρση όλων των κατηγοριών
  •  Κανένα κέντρο κράτησης ποτέ και πουθενά
  •  Ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη μετακίνηση για όλους/ες
  •  Αλληλεγγύη στους-ις αγωνιζόμενους-ες μετανάστες-ριες της κατάληψης των γραφείων ΣΥΡΙΖΑ στη Μυτιλήνη.