το κείμενο σε pdf: Ασφαλής στην τοποθεσία Αθήνα
“Ανομία, μπαχαλάκηδες, γνωστοί-άγνωστοι, νύχτα βίας στα Εξάρχεια, φυτώριο τρομοκρατών, βιτρίνα για μπάχαλα η αλληλεγγύη, βάνδαλοι, εγκληματίες, από τύχη δεν θρηνύσαμε θύματα, σκουπίδια και σκόνη, … “
Ένας οχετός λάσπης και παραπληροφόρησης εξαπολύεται από ένα συνοθύλευμα μπάτσων, πολιτικών και τηλεχαφιέδων απέναντι στον κόσμο του κινήματος, αλλά και απέναντι σε όλους εκείνους που η δική τους φωνή δεν ακούγεται για να αντιταχθούν στα ψέματα.
Λοιπόν ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και εμείς.
Οι αλλόκοτοι, οι παράξενες, τα κατατρεγμένα, οι φοιτητές, οι άνεργες, οι κακοπληρωμένοι εργάτες, οι μετανάστριες, οι ανέστιοι, όσοι και όσες είναι φύσει και θέσει αρνητές και πολέμιοι αυτού του σάπιου συστήματος.
Η κατάληψη Δερβενίων 56 φιλοξενεί όλους αυτούς και αυτές και φιλοδοξεί να χωρέσει ακόμα περισσότερα από αυτά που δεν χωράνε σε αυτόν τον κόσμο.
Η κατάληψη Δερβενίων 56 ξεκίνησε ως δομή συντονισμού δράσεων αλληλεγγύης σε μετανάστες το 2015. Κλείνοντας έναν κύκλο, συνεχίζει από το 2017 τη λειτουργία της ως κοινωνικός και πολιτικός χώρος με απεύθυνση προς ντόπιους και μετανάστες, όπου εκτός από εκδηλώσεις και συνελεύσεις συλλογικοτήτων λειτουργούν επίσης δομές πολύγλωσσης βιβλιοθήκης και μαθημάτων. Στην πολιτική και διαχειριστική συνέλευση της κατάληψης συμμετέχουν σύντροφοι και συντρόφισσες, πολιτικές ομάδες και συλλογικότητες αδιαμεσολάβητα, αντιιεραρχικά, και φυσικά χωρίς κανένα υλικό όφελος.
Να σας πούμε και ποιοί είναι αυτοί;
Είναι εκείνοι που θέλοντας να πάρουν την σκυτάλη της διακυβέρνησης, υποσχέθηκαν από τη μία στα αφεντικά τους και από την άλλη στα κοπάδια τους, ησυχία-τάξη-ασφάλεια με κάθε κόστος και κάθε μέσο. Σε αυτούς τους 4 μήνες επιχειρείται η εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης με εκκενώσεις πολιτικών χώρων, εκτοπισμό εκατοντάδων μεταναστών σε απομονωμένα σημεία μακριά από τις κοινότητές τους ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τραμπουκισμούς στους δρόμους, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και ομοφοβικές επιθέσεις από τα όργανα της τάξης, εικονικούς βιασμούς, παρακολουθήσεις φυσικές και ηλεκτρονικές, ξυλοδαρμούς, προφυλακίσεις, απαγωγές, εισβολές στα πανεπιστήμια, μπούκες σε σπίτια, επικυρήξεις και τελεσίγραφα. Και όλα αυτά παίρνοντας την σκυτάλη μετά από 5 χρόνια από μία κυβέρνηση, η οποία ακολουθώντας την ευρωπαϊκή πολιτική καταστολής και αφομοίωσης και εκείνη μέσα από μία σειρά αστυνομικών επιχειρήσεων, συνέβαλε τόσο στην απόκτηση επιχειρησιακής εμπειρίας, όσο και στην καλύτερη εικόνα και ανάγνωση του «εσωτερικού εχθρού».
Είναι τα διαφορετικά πρόσωπα του κράτους, τα ζόμπι της εξουσίας, οι μιζαδόροι, εκείνοι που έχουν διορίσει όλα τα ξαδέρφια τους, το πελατειακό κράτος, οι ρουφιάνοι, οι μαυραγορίτες, οι φασίστες, εκείνοι που νομιμοποιούν το μαύρο χρήμα, που μιλάνε για λαθροέποικους αλλα κάνουν τεμενάδες σε κάθε πλούσιο κατακάθι που αφήνει κεφάλαιο για να πάρει golden visa. Αυτοί που γεννούν και συντηρούν πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα που πέφτουν σαν πέλεκυς στα κατώτερα στρώματα, που πετούν οικογένειες στον δρόμο. Αυτοί που ποινικοποιούν τις απεργίες και φακελώνουν σωματεία, χρωματίζουν ως “πράσινη” μια ανάπτυξη βασισμένη στην απεριόριστη παραγωγή και μεταπώληση ενέργειας, τη λεηλασία και την καταστροφή της φύσης, συμπληρώνοντας το κάδρο του καθεστώτος.
Είναι οι τρομοκράτες της κοινωνίας και οι ληστές του μόχθου μας!
Στόχος τους είναι να δημιουργήσουν κλίμα πόλωσης, μέσω της στρατηγικής της έντασης, για να καταφέρουν την αποδυνάμωση και την ισοπέδωση κάθε διαφορετικής φωνής, κάθε απεργού, άνεργου, φοιτήτριας, καθενός που μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους, καθεμιάς που δεν χωράει στο “πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια- ανάπτυξη” με σκοπό την άγρια εκμετάλλευση των από τα κάτω και την ανεμπόδιστη επέλαση της κερδοφορίας.
Χτυπάνε λοιπόν όλους αυτούς ώστε να αποτελέσουν το παράδειγμα για όσους είναι εν δυνάμει αμφισβητίες, όσες αρνούνται την εξατομίκευση, τον άγριο ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς, όσες δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια, στον καναπέ με το τηλεκοντρολ αγκαλιά, όσους δεν “κάνουν απλά την δουλίτσα τους”, όσες παλεύουν για να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους.
Απέναντι σε αυτή τη γενικευμένη επίθεση, εμείς θα είμαστε κομμάτι όσων βρεθούν στον δρόμο, σε κάθε κοινωνικό αγώνα που ξεδιπλώνεται μαζί με όσα αντιστέκονται, αλληλέγγυοι με όσους χτυπιούνται από το σύστημα αυτό. Τι και αν δεχόμαστε χτυπήματα, τι και αν χάσουμε κάποιους από τους χώρους μας, οι αγώνες μας δεν περιορίζονται στα ντουβάρια. Είναι οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι επιθέσεις, η αλληλεγγύη και οι συντροφικές σχέσεις, οι συλλογικές αντιστάσεις στη γειτονιά, οι μοριακές αρνήσεις στη δουλειά. Όλα αυτά που θα αλλάξουν ριζικά την κοινωνία.
Πάρτε το χαμπάρι, οι πλατείες, οι δρόμοι, τα βουνά και τα φαράγγια δεν είναι δικά σας και γι’αυτό χρειάζεστε τόσα όπλα, τόσους μπάτσους, τόσα χημικά, τόσα μέσα για να τα κρατήσετε. Όλα είναι δικά μας και δικά μας θα μείνουν.
Πολεμος σε κρατος και κεφαλαιο.
Αλληλεγγυη στις (ΑΝΑ)καταληψεις.
10, 100, 1000αδες εξεγερσεις.
Πολιτική – διαχειριστική συνέλευση
κατάληψης Δερβενίων 56
28.11.2019