Η ομάδα Common Grounds δημιουργήθηκε στο κατειλημμένο κτίριο της Δερβενίων 56, από άτομα που συμμετείχαν στην Αυτο-οργανωμένη Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Πρόσφυγες και Μετανάστες/-ριες (ΑΠΑΠΜ).
Σκοπός της ομάδας είναι να λειτουργήσουμε σαν ένας κρίκος επικοινωνίας και σύνδεσης ντόπιων και μεταναστών/ριών. Θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν τόπο αλληλοκατανόησης, συντροφικότητας και επικοινωνίας και μια βάση για πολιτική οργάνωση από τα κάτω ενάντια στην κρατική/καπιταλιστική τρομοκρατία, τον ρατσισμό και τον σεξισμό.
Με τον όρο μετανάστριες/ες εννοούμε όσες και όσους μετακινήθηκαν βίαια πρόσφατα ή παλιότερα είτε λόγω των επιπτώσεων του διεθνούς και ντόπιου κεφαλαίου (πόλεμοι, δικτατορίες, περιβαλλοντικές καταστροφές κ.α.) αλλά και όσες/ους συνειδητά και σε σύγκρουση με τις απαγορευτικές πολιτικές έκαναν την επιλογή να μετακινηθούν, με στόχο καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Αν και δεν θεωρούμε ντε φάκτο «εξεγερσιακά υποκείμενα» τους μετανάστες/ριες, πιστεύουμε πως η υποτιμημένη εργασιακή δύναμή τους, ο αποκλεισμός τους από την κάλυψη ακόμα και των πιο βασικών τους υλικών και κοινωνικών αναγκών και η συστηματική προσπάθεια εξαφάνισής τους από την σφαίρα του ορατού είναι αιτίες για τις οποίες οι επιθυμίες τους μπορούν να συναντηθούν με τις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες.
Βλέποντας την υποτίμηση και των δικών μας ζωών διαχρονικά αλλά και σήμερα -μέσα στην Ελλάδα της «κρίσης»- θεωρούμε πως οι παρούσες συνθήκες είναι ικανές να δημιουργήσουν ένα πεδίο ζύμωσης, πεδίο το οποίο σκοπεύουμε να επηρεάσουμε μέσω συζητήσεων, καθημερινής τριβής και δημιουργίας δεσμών. Θεωρούμε πως η εξουσία επιβάλλεται και γιγαντώνεται -μεταξύ των άλλων- και μέσω των πολλαπλών πλαστών διαχωρισμών (μεταξύ «ντόπιων» , «μεταναστών», «προσφύγων», «νόμιμων», «παράνομων» κ.ο.κ) που η ίδια καλλιεργεί και αναπαράγει. Σκοπός μας είναι να σπάσουμε αυτούς τους διαχωρισμούς και να δράσουμε συλλογικά .
Η εναντίωση μας σε κάθε είδους εγκλεισμό (σε κελιά, σε ανοιχτά και κλειστά στρατόπεδα, σε νησιά ή χώρες) όπως και σε κάθε είδους περιορισμό της μετακίνησης είναι αυτονόητη, πόσο μάλλον όταν αυτό γίνεται με κριτήριο την εθνικότητα, την τάξη το φύλο ή την φυλή.
Προερχόμενες/οι κινηματικά από διάφορους χώρους, με τελευταίο σταθμό διάφορα εγχειρήματα που δημιουργήθηκαν κυρίως από το καλοκαίρι του 2015 και ύστερα για να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες των μεταναστών/ριών, είναι για μας φανερό πως η απλή παροχή βοήθειας σε πρακτικό ή νομικό επίπεδο μπορούν να λειτουργήσουν μόνο προς την κατεύθυνση της ένταξης και όχι της εναντίωσης στο υπάρχον σύστημα. Αν και δεν θεωρούμε πως όλα τα εγχειρήματα αυτού του τύπου λειτούργησαν υποβοηθητικά ή ως μια «βαλβίδα ασφαλείας» για το κράτος (γεγονός που αποδεικνύεται από την καταστολή με την οποία κάποια από αυτά αντιμετωπίστηκαν) πιστεύουμε πως η τροπή την οποία έχει πάρει το μεταναστευτικό σήμερα (ιδιαίτερα μετά την συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας) απαιτεί άλλου είδους σχέσεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών/ριών. Οι σχέσεις αυτές έχουν νόημα όταν βιώνονται σε μια βάση αλληλοκατανόησης και εμβάθυνσης, μακριά από πατερναλιστικές λογικές.
Απευθυνόμαστε σε ανθρώπους με τους οποίους συνυπάρχουμε στις γειτονιές αλλά και σε όσους πιστεύουν πως μέσω της αυτοοργανωμένης δράσης και της αλληλεγγύης μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις αμοιβαίας ενδυνάμωσης και κοινών αγώνων.
Η ομάδα Common Grounds στην κατάληψη Δερβενίων 56 φιλοξενεί ανοιχτές συζητήσεις, εκδηλώσεις και προβολές για να γνωριστούμε, να συζητήσουμε, να διασκεδάσουμε, να συνδιαμορφώσουμε.
Instead of a self- presentation
Common Grounds group was created in Dervenion 56 Squat in the autumn of 2017.
The group’s main goal is to act as a communication link between locals and migrants. We wish to create a space of mutual understanding, comradeship and interaction that will act as a basis for grassroots, bottom – up political organization against the State/Capitalist terrorism, racism and sexism.
We use the term ‘migrant’ to refer to anyone who was forced to move – recently or in the past- because of the consequences of the international and local capital actions (wars, dictatorships, environmental disasters etc.) but also to those people who opposed restrictive politics in their countries and made a conscious choice to move in search of better living conditions.
Even though we do not consider migrants as de facto ‘revolutionary subjects’ we do believe that their devaluated workforce, their exclusion from covering even their most basic material and social needs in addition to the constant efforts to render them invisible from the public sphere are all reasons for which their desires and needs can meet with ours.
Seeing the devaluation of our lives throughout the time but also nowadays – during the ‘Greek crisis’- we believe that the current circumstances are capable of creating a fermentation field which we aim to affect via discussions, everyday interaction and development of links. We contend that authority is enforced and maximized – among other ways- through the multiple, fake separations (between ‘locals”,‘migrants’, ‘refugees’, ‘legal’, ‘illegal’ etc) that itself creates and reproduces. Our goal is to destroy these separations and act collectively.
We stand by default against any kind of imprisonment (be it in cells, open/closed camps, islands and/or countries) and against any kind restrictions in movement, especially when they are applied because of someone’s ethnicity, class, gender, sexuality and/or race.
Coming from various tendencies within the movement It is clear to us that simply providing help on a practical or legal basis can work only as a step towards integration but definitely not towards challenging and opposing the existing system. We believe that the way the migration issue has evolved (especially after the EU-Turkey deal) requires a different way of interaction between migrant women and men and local people. We need relationships that are meaningful, that work on the basis of understanding and bonding away from paternalistic logics.
Whilst we do not think that all initiatives of this kind operated as the ‘helping hand’ or the ‘decompression valve’ of the state (something that can be proven by the oppressive techniques of the state against them), we support that the direction which the refugee ‘issue’ has taken now (especially after the EU- Turkey Refugee Deal) requires a different set of relations between locals and migrants. These relations are only meaningful when they are experienced on a basis of mutual and deep understanding away from paternalistic logics.
We seek to forge links with people in the neighborhoods but also with anyone who shares the idea that self- organized action and solidarity can indeed create a firm ground for mutual empowerment and shared struggles.
Common Grounds group in Dervenion 56 squat is regularly hosting open discussions, events and film screenings in order to get to know one another, to communicate, to have fun and eventually to work together around the co- organization of our common political fights.