Ενημέρωση για το δικαστήριο των 10 διωκόμενων μεταναστών για τα γεγονότα στο κέντρο κράτησης της Μόριας στις 10 Ιουλίου 2017

Διεξήχθη σήμερα (16 Μαΐου) στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Χίου, η δίκη για τα γεγονότα που είχαν ξεσπάσει στο κέντρο κράτησης της Μόριας στις 10 Ιουλίου, 2017. Υπενθυμίζουμε ότι τα επεισόδια είχαν συμβεί με αφορμή την προσπάθεια σύλληψης ενός μετανάστη από την Αϊτή, μετά και τη δεύτερη απορριπτική απόφαση που του είχε επιδοθεί στο αίτημα ασύλου του. Μέρος των εγκλωβισμένων μεταναστών είχε προχωρήσει σε διαμαρτυρίες απαιτώντας και εν τέλη επιτυγχάνοντας της απελευθέρωσή του, αλλά στρεφόμενο επίσης ενάντια σε κρατικό εξοπλισμό αλλά και οργανώσεων που θεωρούσαν ότι συνεργάζονται με τις αρχές και φέρουν ευθύνη για τις συνθήκες εξαθλίωσης που βίωναν.

Στην αρχική δικογραφία που είχε σχηματιστεί συμπεριλαμβάνονταν 10 μετανάστες που είχαν αναγνωριστεί κυρίως μέσα από οπτικοακουστικό υλικό να βρίσκονται εντός του κέντρου κατά τη διάρκεια των επεισοδίων και τους είχαν απαγγελθεί συνολικά 4 κατηγορίες:

  •    Εμπρησμός από πρόθεση από τον οποίο μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο από κοινού
  •     Διακεκριμένη φθορά πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος με χρήση φωτιάς από κοινού
  •     Επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού, κατά συρροή, τετελεσμένη και σε απόπειρα, σε βάρος αστυνομικών και πυροσβεστικών υπαλλήλων, κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους
  •     Αντίσταση τελεσθείσα από περισσότερους από κοινού, που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους και έφεραν αντικείμενα από τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη

Η αστυνομία όμως το επόμενο διάστημα είχε καταφέρει να προχωρήσει μόνο σε 3 συλλήψεις, με τους υπόλοιπους διωκόμενους να διαφεύγουν (;) μέχρι στιγμής της σύλληψης. Εδώ όμως να σημειωθεί ότι ο τελευταίος από τους συλληφθέντες (S.), σύριος στην καταγωγή, συνελήφθη πριν τρείς μήνες εντός κρατικής δομής φιλοξενίας μεταναστών στη Λάρισα, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τη σχηματισμένη δικογραφία εναντίον του. Οι δικογραφίες εν τέλει διαχωρίστηκαν και σήμερα στο δικαστήριο εκδικάστηκε η υπόθεση μόνο για τους τρείς μετανάστες που είχαν εντοπιστεί. Στην δίκη παραβρέθηκαν μόνο οι 2 από τους διωκόμενους, έτσι ο τρίτος δικάστηκε ερήμην.

Στο δικαστήριο αντιμετωπίσαμε παρόμοια «οργανωτικά» προβλήματα σε σχέση με τη διερμηνεία, όπως με το δικαστήριο των Μoria35. Με την έναρξή του προχώρησε σε διακοπή για να μπορέσει να βρεθεί διερμηνέας αραβικών για τον S., ενώ η διερμηνέας γαλλικών μετάφραζε μόνο μικρό μέρος από τα λεγόμενα.

Η δίκη ξεκίνησε με την εξέταση των αστυνομικών μαρτύρων κατηγορίας, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους δήλωνε ότι δεν αναγνώριζε τους διωκόμενους ως συμμετέχοντες στα γεγονότα, ενώ για τον κατηγορούμενο Μ. από το Μαλί που αποτελεί εκπρόσωπο της κοινότητάς του, δήλωσαν τον βοηθητικό του ρόλο σε ζητήματα επικοινωνίας μεταξύ των αρχών και αυτής. Ο αστυνομικός επικεφαλής του ΠροΚεΚα που κρατούνταν ο μετανάστης από την Αϊτή δήλωσε μάλιστα τον συναινετικό ρόλο του Μ. κατά τη διάρκεια των επεισοδίων, ο οποίος και προσπαθούσε να λειτουργήσει εκτονωτικά. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες καταθέσεις, ο τελευταίος μάρτυρας δήλωσε ότι αναγνώριζε και τους δύο ο συμμετέχοντες στα επεισόδια αλλά και ότι είχε δει τον Μ. να επιτίθεται λεκτικά στον αστυνομικό επικεφαλής του ΠροΚεΚα! Όταν ρωτήθηκε από τους συνηγόρους υπεράσπισης για τη μεγάλη απόσταση που είχε από τα επεισόδια, η οποία θα δυσχέραινε τον οποιοδήποτε να προχωρήσει σε αναγνωρίσεις, ο ίδιος δεν μπορούσε να δώσει πειστικές απαντήσεις.  Κατά τη διάρκεια εξέτασης των αναγνωστέων προβλήθηκαν ενδεικτικά βίντεο από τη μέρα εκείνη, που έδειχναν τις φωτιές που είχαν ξεσπάσει, αλλά και μέρος της διαπραγμάτευσης των μεταναστών με τον επικεφαλής του ΠροΚεΚα. Το βίντεο αυτό επιβεβαίωνε το διαμεσολαβητικό ρόλο του Μ. καταρρίπτοντας τις αιτιάσεις του τελευταίου μάρτυρα. Από μάρτυρες υπεράσπισης εξετάστηκε εν τέλει μόνο ένας γνωστός του Μ. από τη Μυτιλήνη καθώς οι υπόλοιποι μάρτυρες που είχαν προσέλθει να καταθέσουν κρίθηκε ότι δεν χρειάζονταν.

Η εισαγγελέας προχώρησε προτείνοντας την αθώωση και των 3 από όλες τις κατηγορίες, καθώς ενώ τα αδικήματα είχαν διαπραχθεί, δεν υπήρχε καμία ταυτοποίησής τους ως συμμετέχοντες σε αυτά. Μετά από μία σύντομη συνεδρίαση, η έδρα και το σώμα ενόρκων αποφάσισαν παμψηφεί, να κάνουν δεκτή την πρόταση. Ο S. που βρισκόταν κρατούμενος τους τελευταίους 3 μήνες στις φυλακές της Χίου, αναμένεται να αποφυλακιστεί άμεσα και να επιστρέψει στη δομή που φιλοξενούταν στη Λάρισα, ενώ ο Μ. στον οποίο έχει αναγνωριστεί καθεστώς διεθνούς προστασίας, θα χρειαστεί να επιστρέψει στη Λέσβο για την ολοκλήρωση των γραφειοκρατικών εργασιών που θα του επιτρέψουν να φύγει από το νησί.

Κανένας μετανάστης μόνος απέναντι στη δικαστική αυθαιρεσία

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες της Μόριας και της Π.Ράλλη

 

13/5 Nargile Solidarity Bar

Nargile solidarity bar with the people detained in the detention centre of Amygdaleza, from 15 p.m. to 20 p.m. in Dervenion 56

Ναργίλε μπαρ αλληλεγγύη με τους κρατούμενους στο κέντρο κράτηση της Αμυγδαλέζας, από τις 15.00 μέχρι τις 20.00, Δερβενίων 56

Ενημερωτικό από την 3η και 4η μέρα εκδίκασης και την τελική απόφαση για τους 35 μετανάστες της Μόριας

3η Μέρα εκδίκασης (Πέμπτη 26 Απριλίου)

Μετά τη διακοπή της Δευτέρας, η δίκη συνεχίστηκε την Πέμπτη 26 Απριλίου.

Το δικαστήριο ξεκίνησε με την κατάθεση των αναγνωστέων εγγράφων από τη μεριά των συνηγόρων υπεράσπισης. Θέμα πήγε να δημιουργηθεί με το αίτημα των δικηγόρων να προβληθούν τα βίντεο που αποδείκνυαν τα πραγματικά γεγονότα που είχαν λάβει μέρος εκείνη την ημέρα καθώς η έδρα ενώ τις προηγούμενες μέρες είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα προβάλλονταν, το πρωί της Πέμπτης φαινόταν αρνητική. Το εμπόδιο ξεπεράστηκε χάρις στην επιμονή των συνηγόρων για προβολή τουλάχιστον ενδεικτικά κάποιων εξ αυτών στα οποία φαινόταν η στιγμή της επίθεσης των διμοιριών των ΜΑΤ κατά την επίμαχη ώρα της σύλληψης και ενός ακόμα που αποδείκνυε ότι πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις ακόμα και εντός των κοντέινερ, σε αντίθεση με τις καταθέσεις των μπάτσων μαρτύρων.

Αφού παρακολουθήσαμε των αρχιδιμοιρίτη Στεφόπουλο να μας ξεναγεί στο κέντρο κράτησης της Μόριας μέσα από την προβολή κάποιων φωτογραφιών, στη συνέχεια προβλήθηκαν αποσπασματικά τα δύο βίντεο. Το αποτέλεσμα έμελλε να μας δώσει να καταλάβουμε βέβαια ότι η επιμονή επί την προβολή τους ήταν μάταιη αφού στα ελληνικά δικαστήρια οι καταθέσεις των μπάτσων ψευδομαρτύρων έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από ότι έχει καταγραφεί σε βίντεο.

Μετά από μία σύντομη διακοπή, το δικαστήριο συνέχισε με τις καταθέσεις των μαρτύρων υπεράσπισης. Συνολικά καταθέσανε, ή καλύτερα προσπάθησαν να καταθέσουν 8 άτομα. Καθ’όλες τις εξετάσεις των μαρτύρων ήταν παραπάνω από προφανής η διάθεση της έδρας να επισπευσθούν οι διαδικασίες αλλά και να μην επιτραπεί σε κανέναν μάρτυρα να εκθέσει το πλαίσιο μέσα στο οποίο συνέβησαν οι διαμαρτυρίες των μεταναστών αλλά και τις ευθύνες των αστυνομικών, με την αναίτια επίθεση που πραγματοποίησαν στην ειρηνική διαμαρτυρία που λάμβανε μέρος εκείνη την ημέρα. Κάτι που έγινε ιδιαίτερα προφανές όταν καλέστηκε να καταθέσει μέλος της συνέλευσης αλληλεγγύης δεχόμενος την μαινόμενη επίθεση της εισαγγελέως όταν αρνήθηκε να καταθέσει αυτά που του επιδείκνυε αυτή. Μέσα σε αυτό το κλίμα απαξίωσης και ξεκάθαρης επιθετικότητας από τη μεριά της έδρας, έγινε προσπάθεια από όλους σχεδόν τους μάρτυρες υπεράσπισης να αναδείξουν τι πραγματικά συνέβη στις 18 Ιουλίου. Οι καταθέσεις μαζί με την χρήση του οπτικοακουστικού υλικού που παραδόθηκε δεν θα μπορούσαν να αφήσουν καμία αμφιβολία για το χρονικό των συλλήψεων αλλά και για την αστυνομική βιαιότητα, κάτι που όμως απεδείχθει ότι δεν είχε και καμία σημασία.

Για ακόμα μία μέρα δεν υπήρχε ουσιαστικά καμία διερμηνεία προς τους κατηγορούμενους, ενώ κατά την κατάθεση του τρίτου αγγλόφωνου μάρτυρα υπεράσπισης η δικαστής κατάλαβε πλέον ότι η διερμηνέας αγγλικών δεν μπορούσε να μεταφράσει ούτε λέξη και αναγκάστηκε να την αντικαταστήσει με αστυνομικό φύλαξης που προσφέρθηκε να συνεχίσει τη διερμηνεία.

Η μέρα έκλεισε με τις απολογίες των πρώτων πέντε από τους κατηγορούμενους, με τον τελευταίο που μιλάει μόνο Wolof, να χρειάζεται να επιστρατεύσει συγκατηγορούμενό του για τη διερμηνεία καθώς η έδρα επανειλημμένα επέλεξε να αγνοήσει το αίτημα που διατυπωνόταν για αλλαγή του διερμηνέα που είχαν φέρει μέσα από το κέντρο κράτησης της ΒΙΑΛ καθώς μιλούσε άλλη διάλεκτο από αυτή των κατηγορουμένων.

 

4η Μέρα εκδίκασης (Παρασκευή 27 Απριλίου)

Την Παρασκευή συνεχίσαμε με τις απολογίες των υπόλοιπων κατηγορούμενων. Από το πρωί ακουγόταν η διάθεση της έδρας να είναι και η τελευταία μέρα εκδίκασης της υπόθεσης, κάτι που φάνηκε έντονα με την στάση της κατά τις απολογίες, όπου σε πολλές περιπτώσεις δεν επέτρεψε σε κατηγορούμενους να καταθέσουν όλα όσα ήθελαν αλλά και τη γενικότερη αδιάφορη στάση που κρατούσε απέναντι τους καθ’ όλη τη διάρκεια. Όλοι οι κατηγορούμενοι αναφέρθηκαν στο ξύλο που έφαγαν κατά τη σύλληψή τους από τα ΜΑΤ αλλά και αστυνομικούς (;) με πολιτικά. Ανάμεσα στους υπόλοιπους κατέθεσε και ο μοναδικός μη μαύρος μετανάστης όπου αναφέρθηκε στη σύλληψή του μακριά από το κέντρο της Μόριας και την προσπάθεια παγίδευσής του μέσα από την ψευδή κατάθεση του πυροσβέστη.

Χωρίς καμία διακοπή περάσαμε στην αγόρευση της εισαγγελέως Σπυριδούλα Σταυράτη, που μέσα από ένα κρεσέντο  φανφαρολογίας, γύρω από την Ελλάδα της κρίσης, το πασίγνωστο φιλόξενο DNA που βρίσκεται στους Έλληνες από την αρχαιότητα και για την εξαιρετική στάσης της αστυνομίας που δεν βαράει μετανάστες αλλά τους βγάζει από τις βάρκες και στέκεται πατρικά στους ασυνόδευτους ανήλικους προχώρησε στις αντιφατικές προτάσεις της. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι αρχικά ξαφνιαστήκαμε όταν πρότεινε την πλήρη απαλλαγή των τριών κατηγορούμενων που είχαν συλληφθεί από πυροσβέστες. Βέβαια αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει δυνατόν αν δεν είχε προηγηθεί η μνημειώδης κατάθεση του πυροσβέστη που αναγνώρισε λάθος πρόσωπα. Τον φουκαρά τον πυροσβέστη που σύμφωνα με την ίδια φυσικά μπερδεύτηκε και δεν ψευδομαρτύρησε. Στην συνέχεια όμως επανήλθαμε στην τραγωδία του δικαστηρίου όταν η εισαγγελέας αφού εισηγήθηκε την απαλλαγή εκ των κατηγοριών του εμπρησμού με κίνδυνο ζωής, της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και της αντίστασης για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους καθώς δεν ήταν δυνατόν να στοιχειοθετεί η συμμετοχή τους στις παραπάνω πράξεις, αντιθέτως με ένα μαγικό τρόπο μας εξήγησε ότι θα έπρεπε να καταδικαστούν για το αδίκημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Μάλιστα παρόλο που σε κανένα σημείο της διαδικασίας δεν είχε μπορέσει να αποδειχθεί όχι μόνο η συμμετοχή τους στις συγκρούσεις με την αστυνομία αλλά η παρουσία τους στην ίδια τη διαμαρτυρία, εισηγήθηκε την καταδίκη τους για 11 τετελεσμένες πράξεις και 13 απόπειρες. Η ίδια η δήλωση του διευθυντή της αστυνομίας από τις 18 Ιουλίου ότι δεν είχαν υπάρξει τραυματισμοί αστυνομικών, πέραν ενός που δεν προσήλθε καν να καταθέσει στο δικαστήριο, δεν είχαν καμία σημασία μπροστά στην κατάθεση του μπάτσου Στεφόπουλου που μας είπε ότι 11 αστυνομικοί  της διμοιρίας του είχαν τραυματιστεί αλλά δεν πήγαν στο νοσοκομείο να το δηλώσουν από τον υπερβάλλον ζήλο να παραμείνουν στις θέσεις τους για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους. Οι 13 απόπειρες αφορούσαν ακόμα μία διμοιρία που έδρασε στις συλλήψεις της ημέρας εκείνης.

Και αν κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο από την εισαγγελέα, η ελπίδα ότι θα μπορούσε να κυριαρχήσει η λογική αλλά και μία ηθική βαρύτητα τουλάχιστον μεταξύ των ενόρκων φάνηκε φρούδα. Παρόλες τις εισηγήσεις των 6 συνηγόρων υπεράσπισης που διεξοδικά ανέδειξαν το ανυπόστατο της κατηγορίας αλλά και τις άθλιες συνθήκες κράτησης στις οποίες είναι εγκλωβισμένοι οι μετανάστες στα νησιά, το δικαστήριο αποδέχθηκε πλήρως τις προτάσεις της εισαγγελέως. Μετά από μία ακόμη σύντομη διακοπή η έδρα επέστρεψε για να ανακοινώσει ότι μαζί τους 4 ενόρκους Μιχάλη Χρίτη, Σπύρο Κάβουρα, Δημήτρη Σιταρένιο και Σμαράγδα Ρε αποφάσισε παμψηφεί την αθώωση των 3 συλληφθέντων από τους πυροσβέστες αλλά και την καταδίκη των υπολοίπων για επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Μέσα από τη δημιουργική λογιστική του υπολογισμού των ποινών, στους 32 εν τέλει επιβλήθηκε ποινή 26 μηνών με αναστολή 3 χρόνων. Η ποινή αυτή ήταν μόλις 2 μήνες πάνω από το όριο των 2 ετών που επιτρέπει την άσκηση έφεσης, και κάτω από τα τρία χρόνια που επέτρεπε την αποφυλάκισή τους! Από τους συνηγόρους υπεράσπισης ασκήθηκαν εφέσεις και αναμενόταν η σταδιακή αποφυλάκιση για τους 30 που κρατούνταν τους προηγούμενους 9 μήνες προφυλακισμένοι. Παρόλα αυτά η εκδικητικότητα του κράτους φάνηκε στην επιστροφή τους στο νησί. Με το που πάτησαν το πόδι τους στο νησί, τουλάχιστον 24 από αυτούς, που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα αιτήματα ασύλου που είχαν καταθέσει έχουν οδηγηθεί στο Προαναχωρησιακό Κέντρο που βρίσκεται εντός της Μόριας και αποτελεί κλειστό τομέα στα πρότυπα φυλακών.

Κανένας μετανάστης μόνος απέναντι στη δικαστική αυθαιρεσία

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες της Μόριας και της Π.Ράλλη

 

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους 35 διωκόμενους μετανάστες της Μόριας

#freethemoria35

  

Κάλεσμα σε νέα συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Χίου για τους 10 διωκόμενους μετανάστες για τα γεγονότα στο κέντρο κράτησης της Μόριας στις 10 Ιουλίου 2017.

5/5 Προβολή ταινίας Taxi Teheran


SATURDAY 5/5/18, 20:00

Movie showing at Dervevion 56 squat by Common Grounds group

Taxi Teheran (2015) by Jafar Panahi

Banned by the government from making movies, director Jafar Panahi, poses as a taxi driver in the streets of Teheran. By recording the passengers’ small stories, he depicts social challenges in Iran.

Language: Farsi
Subtitles: Arabic, English, Greek

 

ΣΑΒΒΑΤΟ 5/5/18, 20:00

Προβολή ταινίας στην κατάληψη Δερβενίων 56 από την ομάδα Common Grounds

Taxi Teheran (2015) του Jafar Panahi

Ενώ του έχει απαγορευτεί να γυρίζει ταινίες, ο σκηνοθέτης Jafar Panahi, παίρνει το ρόλο οδηγού ταξί και βγαίνει στους δρόμους της Τεχεράνης. Καταγράφοντας τις μικρές ιστορίες των επιβατών, αποτυπώνει τις προκλήσεις τις ιρανικής κοινωνίας.

Γλώσσα: Φαρσί
Υπότιτλοι: Αραβικά, Αγγλικά, Ελληνικά

Ενημέρωση από την 1η Μέρα της Δίκης των 35 των Διωκόμενων Μεταναστών της Μόριας

Μετά από μία σειρά από δυσκολίες και απειλές αναβολής το δικαστήριο ξεκίνησε σήμερα κανονικά.

Όπως έχουμε ξαναπεί, η μεταφορά του δικαστηρίου από τη Μυτιλήνη στη Χίο μπορεί μόνο να ιδωθεί ως ακόμα μία τακτική κίνηση του κράτους ενάντια στο κίνημα αλληλεγγύης που έχει αναπτυχθεί για τους 35 διωκόμενους. Μία κίνηση που προσπαθεί να απομονώσει τους διωκόμενους μετανάστες από το κύμα αλληλεγγύης που είχε αναπτυχθεί στη Λέσβο, θέτοντας σοβαρά εμπόδια στους αλληλέγγυους-ες, αλλά και σε μάρτυρες να παραβρεθούν στη δίκη. Η σύμπτωση της απεργίας της ΠΝΟ το διήμερο πριν το δικαστήριο εμπόδισε κόσμο να μεταβεί από την Αθήνα και τη Μυτιλήνη στη Χίο, δημιουργώντας τις συνθήκες απομόνωσης που το κράτος επιθυμούσε. Πέρα όμως από αυτό έδωσε και το περιθώριο στις αστυνομικές αρχές να μην μετάγουν 2 από τους κατηγορούμενους, οδηγώντας σε κίνδυνο αναβολής τους δικαστηρίου. Το εμπόδιο αυτό ξεπεράστηκε μέσα από την κινητοποίηση δικηγόρων στην Αθήνα όπου διασφάλισαν από τους δύο μετανάστες που συνέχιζαν να παραμένουν στο τμήμα μεταγωγών, εξουσιοδοτήσεις για να τους εκπροσωπήσουν δικηγόροι που βρίσκονταν ήδη στη Χίο. Η δικαιολογία της απεργίας χρησιμοποιήθηκε επίσης και για τη μη μετακίνηση από την Αθήνα του επίσημου διερμηνέα για τις διαλέκτους Wolof και Bambara. Μοναδικές διαλέκτους που 4 από τους κατηγορούμενους μπορούν να επικοινωνήσουν. Για να καλυφθεί αυτό το κενό εν τέλει επιστρατεύτηκε μετανάστης αιτούντας άσυλο από το κέντρο κράτησης της ΒΙΑΛ.

Στη Χίο, το προηγούμενο διάστημα, τοπικές φυλλάδες προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας για τη διεξαγωγή της δίκης, με αφορμή τα καλέσματα συλλογικοτήτων από Αθήνα και Μυτιλήνη για συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστήριο της Χίου. Εν τέλει το μόνο τρομοκρατικό που υπήρχε στην πόλη το πρωί ήταν οι δεκάδες μπάτσοι όλων των ειδών (ΥΜΕΤ, ΥΑΤ, Ασφάλεια, ΔΙΑΣ, ΟΠΚΕ, ΟΕΑ του λιμενικού, Εξωτερική Φρουρά Φυλακών) που είχαν περικυκλώσει το Πρωτοδικείο Χίου, και ήλεγχαν επανειλημμένα οποιονδήποτε προσπαθούσε να προσεγγίσει τα δικαστήρια. Για την τεράστια αυτή και πρωτοφανή για τα δεδομένα της Χίου αστυνομική κινητοποίηση με πάνω από 100 αστυνομικούς εντός και εκτός του δικαστηρίου, είχαν υπάρξει ακόμα και ανακλήσεις αδειών.

Στο δικαστικό κομμάτι, η δίκη ξεκίνησε με μικρή καθυστέρηση, λόγω της αναμονής του πληρεξούσιου από την Αθήνα. Μετά την διακοπή, έγινε ανάγνωση του κατηγορητηρίου με τους παρόντες διερμηνείς να μεταφράζουν μόνο ελάχιστο μέρος του προς τους κατηγορούμενους μετά τις υποδείξεις της έδρας για επίσπευση των διαδικασιών. Ακολούθησε η επιλογή των 4 ενόρκων και στη συνέχεια ρωτήθηκαν οι συνήγοροι υπεράσπισης για πιθανούς «αυτοτελής ισχυρισμούς για τη μετατροπή της κατηγορίας». Από τους συνηγόρους κατατέθηκαν ισχυρισμοί πάνω στις κατηγορίες του «εμπρησμού με κίνδυνο ζωής» και της «διακεκριμένης φθοράς» για μετατροπή τους σε «φθορά ξένης ιδιοκτησίας».

Μετά και την κατάθεση των ισχυρισμών, το δικαστήριο διέταξε τη διακοπή της διαδικασίας, και τη συνέχισή της τη Δευτέρα 23 Απριλίου στις 09.00 το πρωί.

Την δίκη επίσης παρακολουθούν δικηγόροι από το εξωτερικό που έχουν έχει έρθει ως διεθνείς παρατηρητές.

Αλληλεγγύη με τους διωκόμενους μετανάστες της Μόριας και της Π.Ράλλη

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους 35 διωκόμενους μετανάστες της Μόριας

#freethemoria35