ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ Α.
ΕΝΑΝ ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΜΟΡΙΑ ΣΤΙΣ 17 ΚΑΙ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2017
Εδώ και πόσο καιρό βρίσκεσαι στη Μόρια;
1 χρόνο και 4 μήνες.
Έφτασες κατευθείαν στη Λέσβο, από την Τουρκία;
Ναι.
Μπορείς να μας περιγράψεις τις συνθήκες ζωής στη Μόρια;
Όταν κάποιος φτάνει εκεί για να ζητήσει άσυλο, το μόνο που του λένε είναι ότι «είστε ασφαλείς εδώ», και ότι «είναι υποχρεωτικό να κάνετε αίτημα για άσυλο». Δεν σου εξηγεί κανείς τις διαδικασίες, τα κριτήρια, πως πρέπει να κάνεις τα πράγματα. Δεν σου εξηγούν τίποτα. Λες μόνο στην αστυνομία το ονοματεπώνυμό σου, γιατί έφυγες από τον τόπο σου και μετά πας στον γιατρό να δει αν είσαι άρρωστος ή όχι. Δεν ξέρουμε καν τι γιατρός είναι, ούτε τη γνωμάτευση που δίνει. Απλά σημειώνει στον φάκελο σου ένα “ναι” αν είσαι άρρωστος, ότι είσαι ευάλωτος. Αλλά δεν σου λέει καν τι έχεις. Και μάλιστα, πριν τα γεγονότα του Ιούλη δεν ξέραμε καν ότι σημειώνει αυτό το “ναι” ή το “όχι” στον φάκελό σου. Αυτό το μάθαμε μετά την εξέγερση. Continue reading “Αποσπάσματα από μια συζήτηση με τον Α. (από τους 35 διωκόμενους μετανάστες της Μόριας)”